Situatie Bram(i.v.m. privacy is de naam veranderd) 9 jaar, lichtverstandelijk beperkt en ASS is heel boos want hij wil niet naar bed. Hij stampt en krijst en is helemaal in paniek.
Mam denkt bij haar zelf, nou je kunt krijsen wat je wilt, maar het is bedtijd dus jij gaat naar bed. Maar de paniek houdt aan. Mam denkt : niet boos worden dat werkt averechts. Terug naar de oorzaak.
Ze stelt de vraag: "jij wilt niet naar bed want"
Bram: mijn kamer is stom
Mam denkt boos wat een onzin zeg jij slaapt daar al zes jaar. Maar nee, geen emoties uiten, terug naar de oorzaak, want mam weet dat dit gedrag ergens vandaan komt.
Oke, jouw kamer is stom want?
Bram"de muren zijn lelijk"
Mam : want?
Bram: Er loopt een spin op de muur.
Bij mam valt het kwartje en zegt : "oh ik snap het al, jij wilt niet naar bed want er loopt een spin op de muur!
Bram: jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Mam: ik snap het, weet je wat ik vraag papa of hij de spin weg haalt (ik heb dan weer geen klik met spinnen) dan kun jij lekker slapen.
Bram: oke
Wat ingewikkeld als het niet lukt om oorzaak en gevolg aan elkaar te koppelen en dit te verwoorden. En wat is het dan fijn wanneer er iemand naast je staat die dat begrijpt.
Reactie plaatsen
Reacties