Heb jij dat ook wel eens? Je bedenkt een verandering in huis en je voert hem meteen uit. Wij hadden dat deze week. Een grote plant die in de gang stond wilden we op een andere plaats zetten. En.. er stond ook nog een lamp klaar om opgehangen te worden in de gang. De plafonniere die er hing vonden we niet mooi maar hadden we nog niet veranderd. Dus zo gezegd, zo gedaan.
Vandaag kwam onze oudste zoon verward
en boos in de kamer. Waarom hebben wij deze verandering uitgevoerd? Wij weten toch wel dat hij er niet tegen kan? Eerst denk ik nog, ja dááág ik mag mijn eigen huis toch wel inrichten zoals ik dat wil? De situatie zorgde echter voor een boze bui en er werden een aantal onaardige dingen gezegd.
Ik besloot naar onze zoon toe te gaan om te kijken wat de vraag onder zijn gedrag is. De uitgeschreven versie kun je zien in de afbeelding.
T. (15 jaar) heeft moeite met onverwachte veranderingen (paars). Daar voelt hij zich niet prettig bij want onverwachte veranderingen triggeren hem, want hij is autist (eigen woorden ;) ) Hij denkt dan why? En wordt onrustig van de verandering. Dit merk je doordat hij geïrriteerd raakt, snel ontvlambaar is, hard gaat praten en dingen zegt die hij niet meent. (rode lijn)
Maar wat is dan de oplossing?
- Vertel van de veranderingen
- Een paar uur van te voren zou al helpen
- OP het moment dat we het weten zou beter zijn
- Geef tijd
- OP mijn vraag wat tijd hem oplevert antwoordde hij dat tijd mentale voorbereiding is op een verandering.
- Voor bekende veranderingen, bijvoorbeeld op vakantie gaan naar een camping die bekend is heeft hij minder tijd nodig dan onbekende veranderingen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het best confronterend vind dat onze zoon dit nodig heeft. Maar het klopt, veranderingen zijn lastig en geven onrust. Het bekende plaatje is ineens een ander beeld. Dat vraagt om verwerkingstijd een nieuw (neuronen) pad aanleggen zodat het plaatje weer klopt.
Wat spraken we af:
Wie: wij
Wat: vertellen van de veranderingen
Wanneer: wanneer we het weten
Reactie plaatsen
Reacties