Eerder schreef ik al een blog over de vakantie. Hoe bereiden wij onze kinderen voor en zorgen wij ervoor dat de vakantie een leuke vakantie is. Deze blog lees je hier >> Hoe goed we de vakantie ook hebben voorbereid overprikkeling ligt altijd op de loer.
We zijn met de tent op vakantie. De dag dat we vertrekken is altijd weer een spannende dag. Hoe laat gaan we weg, hoever is het rijden. Deze vragen tackelen wij door van te voren samen af te spreken hoe laat we gaan rijden,
en het navigatiesysteem in te stellen op onze bestemming zodat de kinderen precies kunnen volgen hoelang het nog rijden is. Eenmaal aangekomen op de camping moeten we onze tent op zetten. Dit jaar zijn onze kinderen meteen bij aankomst in het zwembad gedoken. Zij hadden geen hinder van onze puzzels en wij konden snel doorwerken. Zodoende stond de tent al binnen een half uur (je moet weten dat het een grote bungalowtent is). De vakantie zijn we nog nooit zo relaxt begonnen. So far so good.
Op de tweede dag van onze vakantie werd het slecht weer. Regen, onweer en tot slot een heuse zomerstorm. Al deze informatie was te veel voor één van onze kinderen. Daarnaast miste hij de structuur van thuis en raakte in paniek. "Ik wil naar huis en ga nooit meer op vakantie. Ik ben veel liever thuis, daar kan ik een filmpje kijken" Aha daar dook de motivatie voor het "liever" thuis zijn op. Ik vertelde onze zoon dat we ook een laptop mee hadden en dat hij gewoon filmpje kon kijken. "Maar dat is geen computer, schreeuwde hij". Dat is waar , zijn referentiekader is de computer van zijn vader en hij heeft nu, in zijn paniek geen ruimte om te ontvangen wat wij zeggen namelijk dat de laptop hetzelfde doet als een computer. De paniek houdt aan en hij verdwijnt in zijn slaapcabine.
Ik pak mijn laptop en ga naast hem liggen. Ik start YouTube op en zoek in de geschiedenis naar het sinterklaas (preoccupatie)filmpje die hij aan het kijken was. Ik zette het aan waarmee ik zijn aandacht won. Ik vroeg hem of hij alleen wilde kijken of dat we samen zouden kijken? "Alleen antwoordde hij mij. Ik deed zijn slaapcabine dicht en langzaam werd het rustig in zijn hoofd.
Even in zijn eigen wereld met sinterklaas! Dag drie ging een stuk beter want onze zoon wist dat de laptop hetzelfde doet als een computer, en dus weet hij dat hij deze week tijdens onze vakantie ook "gewoon" met zijn filmpje kan ontprikkelen.
Reactie plaatsen
Reacties