Onze kinderen vinden rechtvaardigheid heel belangrijk. Iedereen evenveel xbox tijd , of evenveel geld. De één een keer iets extra's geven mondt dan uit in ruzie en boosheid. Of... gebeurtenissen die plaats vinden die onze kinderen verkeerd waarnemen idem dito. Die ene keer bijvoorbeeld dat Lucas over de bal struikelt en op dat moment iemand anders ziet. Die persoon heeft hem vervolgens laten struikelen, en dat terwijl hij 5 meter verderop stond.
Lastige situaties want het is wat onze kinderen waarnemen. De receptioniste in het hoofd van onze jongens zet niet altijd even adequaat de juiste lijntjes uit. Hierdoor ontstaan er foute koppelingen. Overzien ze niet wat er nog allemaal moet gebeuren bijvoorbeeld voor school. Daarnaast reageren ze ook nog eens onhandig op sociale situaties.
Het maakte me zo verschrikkelijk moet, dat ik ook niet meer de energie had om hier goed mee om te gaan. Dit was een aantal jaren geleden.
Nu weet ik dat het in het hoofd van onze kinderen met autisme echt anders werkt. De rechtstreekse verbinden in mijn hoofd zitten bij onze kinderen in de knoop. Dit zorgt ervoor dat zij meer tijd nodig hebben om informatie binnen te laten komen en naar de juiste plaats te verbinden. Soms duurt dit wel een paar dagen. Dit vraagt veel geduld, want mijn emotie zal ze nog meer van streek maken.
Om die verwerkingstijd te verkorten heb ik geleerd om van mijn praatje een plaatje te maken. Zeg ik huis dan teken ik een huis. Uiteindelijk zijn we allemaal min of meer visueel ingesteld.
Foute koppelingen ontkoppel ik met de feiten door te benoemen waar de bal lag en waar de ander stond. Hij kan jou onmogelijk hebben laten struikelen.
Sociale situaties ondertitel ik door het te tekenen of voor mijn oudste mee te schrijven. Ik vertel ze over de ongeschreven regels en generaliseer ze: "zo doen we dat altijd en overal"
In opdrachten en extra's zorg ik dat wie, wat, wanneer, waar en hoe duidelijk zijn. Open staande mappen (vaak vragen) sluit ik door antwoord te geven of de vraag te parkeren in de tijd. We maken een afspraak wanneer ik erop terugkom, tot die tijd is de map dicht.
Omgaan met autisme is hard werken, maar zo mooi. Bewustwording van het proces in de hersenen geeft me moed om geduld te hebben. Maar ook moed om door te gaan wat het leven is al moeilijk genoeg voor henzelf. Jij en ik zijn die belangrijke ander die hen kunnen steunen, duidelijkheid kunnen geven en helpen reguleren.
Jij bent die belangrijke ander.
Reactie plaatsen
Reacties